Poezja

[=MiLi=]

Nie jest zły, nawet ładny tylko trochę taki schematyczny i oklepany. Ale ogólnie ładny.

[Virgin]

* * *

Dmuchane laleczki
poustawiane blond czupryną
w stronę naiwności

karmią się wzajem
czekoladkami próżności
“tylko dwie kalorie”.

W pogoni za modą róż
i trendy
na silikonowe mózgi

szpilkami za 50euro
wdeptują skromność
w betonowe pokolenia lat 80.

- Boże,
daj mi już umrzeć.

[Katrina]

Sorry, że się wtrącam, ale zauważyłam, że Virgin dużo krytykuje, tak jakby wiedziała wszystko o wierszach. Odniosłam wrażenie, że ceni siebie i swoje wiersze wysoko. Z jednej strony to dobrze, ale z drugiej nie do końca... Nie zawsze można być aż tak pewnym siebie.

"Dmuchane laleczki..." w ogóle nie przypadł mi do gustu. Chyba chciałaś wyrazić tym wierszem Twoją niechęć do obecnych czasów, do tego co dzieje się na świecie. Ale myślę, że zakończenie powinno być trochę inne "-Boże,
daj mi już umrzeć." Po co mieszać w to Boga?
I czemu takie smutne zakończenie?

[Virgin]

Sorry, że się wtrącam, ale zauważyłam, że Virgin dużo krytykuje, tak jakby wiedziała wszystko o wierszach. Odniosłam wrażenie, że ceni siebie i swoje wiersze wysoko. Z jednej strony to dobrze, ale z drugiej nie do końca... Nie zawsze można być aż tak pewnym siebie.

Hehe krytykuje bo myslalam ze o to w tym chodzi nie wiem wszystkiego o wierszach, ale wydaje mi sie ze wiecej niz niektorzy moi rowiesnicy nie cenie swoich wierszy wysoko, przeciez nie pisze ze sa swietne a innych to kicha. "Nie boj sie krytyki ale pochwaly lekaj sie bardziej" Cenie sobie wypowiedzi krytyczne, ktore moga tylko polepszyc moje watle pierwsze wiersze

[=MiLi=]

No nawet niezły ten wiersz...

Owszem, chodzi o krytykę, tylko widzisz wg mnie jak ktoś pisze wiersze to pisze je od serca i to z Niego wypływa... nie zastanawia się, nie kreśli, nie zmienia... pisze jak leci... no przynajemniej ja tak robie. I w sumie krytyka mi nic nie pomoże, bo nie zmeinie swoich uczuć, a na technikę nie będę zwracała uwagi.

[asioczek]

zasuszone bukieciki i fotografie
pozostawiły w sercu trwały obraz
Ty miałeś trwać wiecznie
a byłeś jedynie epizodem ,
którego nie sposób wspominać bez łez,
którego imię wywołuje ból
jesteś gdzies tam, ale tutaj
powszechnie wiadomo ze umarłeś
nikt nie zniósł by tego ze Ty
dalej istniejesz i jesteś szczęśliwy
pisze do Ciebie
żebyś cierpiał
choć wszystko zostało Ci wybaczone
piszę zebyś wiedział
co zrobiłeś ...

[pietruszka]

Ukryte skrzydła anioła
jesteś aniołem
lecącym ponad rzeczywistość w chwilach zapomnienia
ściągany brutalnie w dół przez ludzi niepozwalających marzyć
jeżeli tylko zechcesz możesz wyrwać się im
i pofrunąć
aż do krainy błekitu i fioletu
z domieszką pomarańczu
masz przed sobą długi dystans
nie możesz się długo zastanawiać
musisz biec tak szybko aby uwolnić swoją duszę
tak szybko żeby twoje nogi oderwały się od ziemi
a pod koszulką wyrosły skrzydła
wiara ma być jak wiatr
który doniesie cię aż do mety
lecz pamiętaj
że nie robisz tego dla siebie
wciąż jestem przy tobie
wciąż trzymam cię za rękę i nie puszczam
uniemożliwiam ci upadek
pamiętaj proszę
pamiętaj
jesteś aniołem
ziemskim aniołem
mouim aniołem

[Freddy]

To mój pierwszy post na tym forum więc witam wszystkich ciepło.
Poniższy wiersz może wydawać się wam nudny i nazbyt długi...no cóż; może i taki jest, ale znaczy dla mnie wiele...ehh te wspomnienia ciągle wiercą dziurę w mojej głowie.
Jeśli znajdzie się chociaż jedna osoba, która zechce przeczytać jeszcze jakiś wiersz mojego autorstwa to bardzo chętnie go zamieszczę
Miłej lektury

"NADZIEJA"

Wyobraź sobie; nas dwoje...
Zero słów, tylko spojrzenia i
nic nieznaczące glosy tak naprawdę obcych nam ludzi.
Niby nie jesteśmy samotni,
każde z nas ma kogoś,
lecz w sercu jest mały pokój,
do którego klucz mamy tylko my.
Z ów pokoju bije pustka.
Mimo iż wokół nas ludzi pełno to serce ciągle płacze, tęskni.
Nie będąc z Tobą jestem sam.
Nawet, jeśli w moim życiu pojawi się osoba,
która w sercu odnalazła pokój,
nie będzie potrafiła otworzyć drzwi;
Tylko Ty masz do nich klucz.
Pokój ten będzie tylko Twój,
a w nim gwiazdy i księżyc spoglądają na siebie.
Myślą o dwójce ludzi,
którzy jeszcze nie dawno razem spoglądali w niebo.
Każda gwiazda nosi w sobie wspomnienie.
Gwiazd ilość nieskończona zabrania mi o Tobie zapomnieć,
nawet gdybym mógł to bym tego nie zrobił.
Jaki jestem...
Niestety wiem.
Zbłądziłem, ominąłem to,
co było jedynym sensem mojego życia.
Zgubiłem część, bez której nie mogłem funkcjonować.
Szukałem zamienników,
lecz do tej pory nie udało mi się żadnego pasującego znaleźć.
Obydwoje wiemy, że przeszłość nie urodzi się w przyszłości.
Zabija mnie wiedza...
Wiem, że to już koniec.
Za lat kilka wyjadę.
Opuszczę kraj,
opuszczę Twoje serce.
W naszych pokojach zacznie się zbierać kurz,
lecz pamiętaj, że do tego pokoju dostęp masz tylko Ty!
Na zawsze w moim sercu pozostanie myśl o słodkiej dziewczynce,
która sprawiła, że chcę żyć...
Marzenie moje jest teraz tylko jedno.
Chcę abyś po latach otworzyła drzwi i sprzątnęła kurz.
Gwiazdy znów zabłysną wspomnieniami,
księżyc otworzy oczy,
ruszy ustami i opowie Ci o tym, co do Ciebie czułem i czuję dalej.
Łzy popłyną po naszych policzkach,
a serce zacznie na nowo bić po latach śpiączki.
Przypomnę sobie Twój zapach, dotyk dłoni.
Mam nadzieję, że nie przestanę wierzyć w to,
iż marzenia się spełniają.
Gdy stracę wiarę; umrę.

[Justyśka]

proszę o wyrozumiałość:P bo to tylko takie nastoletnie bazgroły:)


Daleka droga do raju...


noc...przychodzi do mnie sen
setka aniołów co błyszczą jak diamenty
wyciągam do nich dłoń
lecz tylko nocny chłód wzbudza moje łzy
gdzie się podziały moje anioły?
chcę się obudzić i podążać z nimi lecz znowu...

...świt...przychodzi do mnie sen
święty Bóg wskazuje mi drogę
wstaję i podążam za jasnego światłą smugą
piękną polaną bez śladów krwi
i nagle wszystko znika
więc biegnę ile mogę...

...dzień...Jak pięknie!o mój Boże!
chcę zostać i tu żyć...
przychodzi do mnie sen
zabiera cząstkę mnie
mrok...
...dlaczego?

_________________________________________________--

Niemoc

żar wylewa się z jej duszy,
krzyczy ''płonę!''
Cisza
Jak w grobie zapomnianym,
przykrytym piachu zapomnianą powłoką
coraz mocniej płonie
Wszyscy patrzą
oczy spuszczą
Idą dalej
Pies zbłąkany ją obwąchał i odszedł
Bo nie ma kości
Bo ona niczego nie może mu dać
Spłonęła w ciszy
Bez jednej łzy
a wszyscy patrzą
oczy spuszczą
Idą dalej...