[niewidomi] sny

[Luki]

Bardzo mnie zastanowił fakt, w jaki sposob ludzie niewidomi widzą ludzi w snach. Chodzi mi o takich niewidomych, co nie widzą od urodzenia, czyli nigdy nie widzieli człowieka.... Przecież to bardzo dziwne....

[emailowiec]

Ja myślę, że niewidomi całkiem inaczej sobie nas wyobrażają niż myślimy...

[PLAGIATT]

mi sie wydaje ze wyobrazaja se nas tak samo jakimi oni sa poprostu po dotyku moga okreslic nasze ksztalty i wkoncu wiedza jak wygladaja ..

[Paweł]

ehmmm.. to bardzo smutne jezeli ktoś nie widzi od urodzenia... trzeba być silnym, aby sie temu przeciwstawić...

Takie osoby zazwyczają mają bardzo dobrze rozwinięte inne zmysły (dotyku, węchu itp.) i dzieki nim mogą "zobaczyć" człowieka....
hmmm.... mysle, że prawdy i tak nigdy sie nie dowiemy...

[Fighter]

hmmm.... mysle, że prawdy i tak nigdy sie nie dowiemy...

Jak nie . Myslisz ze naukowcy nie interesuja sie tym .
Z pewnoscia juz przeprowadzali rozmowy z tego typu osobami, pytajac jak ich zdaniem wyglada swiat, czlowiek.

[Paweł]

ehmm... wiem, ale chodziło mi o najprawdziwsza prawdę z prawd

[Luki]

Takie osoby zazwyczają mają bardzo dobrze rozwinięte inne zmysły (dotyku, węchu itp.) i dzieki nim mogą "zobaczyć" człowieka....

tak to prawda, ale np. koloru skóry nigdy nie zobaczą, a tak dołownie tez im nie wytłumaczysz jaki on jest, bo co niewidomemu da ze mu powiesz "jestem różowy", jak on nawet niebieskiego nigdy nie widział???

[Patryk007]

Ostatnio ten temat był poruszony w ROZMOWACH W TOKU...... Wypowiadali się sami niewidomi. Trudno w to uwierzyć, ale oni bardzo dobrze wiedzą jak wyglądają ludzie, nawet po dotyku np. tkaniny potrafią powiedzieć jakiego jest koloru..... po barwie głosu potrafią nawet rozróżnić czy rozmawiają z blondynką czy z brunetem...
Tak, że ich wewnętrzny świat jest bardzo kolorowy i widzialny.

[Luki]

Tak, że ich wewnętrzny świat jest bardzo kolorowy i widzialny.

pogrubioną częśc powinieneś dać w cudzysłów bo to przenośnia i jeszcze ktoś na prawde pomysli ze wszystko jest kolorowe

[Shirya]

Znam jednego niewidomego człowieka. Jest to mężczyzna w wieku około 60 lat. Spotkałam go kiedyś przypadkiem kiedy byłam na ogromnej oddalonej kilka kilometrów od mojego miasta łące.. Okazało sie, że ten człowiek bywa tam kazdego dnia... bo tam poznał swoją niezyjącą żonę... Ja też zaczęłam tam bywać i choć to może troszkę was zdziwi zaprzyjaźniłam się z tym "dziadkiem" - tak go nazywam. Dużo z nim rozmawiałam na temat tego, jak to jest gdy się nie widzi od urodzenia. Wiecie z czym on kojarzy sobie kolory? z zapachem... dla niego kolor czerwony kojarzy się z truskawkami i malinami, zielony ze świerzo koszoną trawą... jak mu o czymś opowiadam i mówię o kolorach on zawsze potrafi mnie zrozumieć. Przy nim nauczyłam się patrzeć na świat nie tylko oczami.... Dziadek ma talent rzeźbiarski... zabawia się z gliną... kiedyś zechciał dotknąć mojej twarzy... robił to kilka razy po jakieś dwie minuty... a po tzrech tygodniach przyniósł mi w prezencie glinianą tabliczkę a na niej moją twarz... to jest naprawdę jeden z najpiękniejszych prezentów jakie w zyciu otrzymałam... emanuje prostotą, ciepłem i czułością....

[Basko]

Boże ja też zawsze się nad tym zastanawiałam.. Kiedyś miałam okazję rozmawiać z niewidomą dziewczyną o jej snach. wiecie co mi odpowiedziała? Jej sny są jak taśma magnetofonowa. słyszy głosy, muzykę, totyka też rzeczy materialnych, ale ich nie widzi. Śni tak jak żyje, w ciemnościach