Bajki Krasickiego są zwierciadłem stosunków i układów międzyludzkich o ponadczasowej wartości, gdyż i dzisiaj znajdujemy w nich wiedzę o życiu i ludziach nam współczesnych, a przestrogi w nich zawarte mogą służyć nam jako broń przeciwko skutkom ludzkiej głupoty i niespodziankom codzienności. Bajki ukazują obraz realistyczny, zabiegający o prawdę.
Temat bajek jest uniwersalny, dlatego można je odnieść do współczesnych realiów. W bajkach nie ma zjawisk fantastycznych. Utwory Krasickiego mają głównie charakter dydaktyczny, bawią i uczą zarazem.
We “Wstępie do bajek” autor mówi o czym będzie pisać. W utworze tym opisany jest świat, który jest idealny, nierealny, natomiast nie jest on fantastyczny, choć taki nie istnieje. Nie istnieje dlatego, ponieważ w naszym świecie nikt nie ma na nic czasu, ludzie patrzą tylko na siebie, rywalizują między sobą, są egoistami. Więc w utworze tym występuje krytyka ludzi i ich charakterów oraz sposoby na prawidłowe postępowanie, a to co złe będzie wytykane.
Postaciami bajek Krasickiego często są zwierzęta, posiadające cechy ludzkie. Można z nich wyciągnąć morał, poruszając problemy aktualne dzisiaj. Autor naśmiewa się z ludzkich wad, złych obyczajów i stosunków społecznych.
Uważam, że świat przedstawiony w bajkach Ignacego Krasickiego został poddany krytyce, a zarazem obłuda, kłamstwo, skąpstwo, dewocja i fałszywa pobożność są krytykowane. Obraz ten można odnieść do współczesnych realiów, do naszego codziennego życia.
Przygotowała
Walkarz Sabina
