Z otwartym kodem mam do czynienia już prawie 10 lat, 10 długich lat wpadek, przeklinania, niezliczonych formatów (także niezamierzonych)… ogólnie krew, pot i łzy… było warto
Slack, Debian, Red Hat, rodzina BSD… praktycznie na tych distrach się wychowałem, nauczyłem C, Javy, Perla, sieci… Od dwóch lat pracuje na Gentoo, od prawie trzech miesięcy mój Windows jest w rozsypce i coraz usilniej domaga się reinstalacji, ale żeby mi się chciało tak, jak mi się nie chce…
W ostatnim czasie, również w Polsce, niezwykłą popularność zyskuje Ubuntu, dzieje się tak dzięki stałemu planowi wydawniczemu Canonical Ltd, niezwykle rozbudowanemu community i forsie Marka Shuttlewortha…
Cechy Ubuntu:
zalety:
– mnogość paczek debianowych,
– apt
– LTS
– dopracowany, klarowny instalator graficzny
– user friendly
– przyjazna i życzliwa społeczność
wady:
– nazwa
– prawie Debian
– im nowsza wersja, tym mniejsza stabilność
– wolę Gentoo (;
– już więcej grzechów nie pamiętam…
O popularności Ubuntu świadczą liczne klony, które można znaleźć w necie, np. Ubuntu Studio (edycja fajniejsza niż pierwowzór), Ubuntu Satanic Edition, czy nawet Lesbian oraz Gay Edition… lol
So Ladys and Gentelmens specjalnie dla Państwa instalacja (K)ubuntu…
Pierwszym co musimy zrobić to zadecydować o domyślnym środowisku graficznym naszego Linuxa i pobrać odpowiedni obraz iso: Ubuntu [Gnome], Kubuntu [KDE], Xubutnu [XFCE]…
Każde ze środowisk ma swoje wady i zalety (środowisko graficzne to nie to samo co menadżer okien!)… każde z nich może zostać w łatwy sposób doinstalowane/odinstalowane… Osobiście używam XFCE i Fluxa , nie mniej jednak nowym userom zdecydowanie bardziej polecam GNOME, KDE…
