Ekspresjonizm to kierunek w sztuce, ukształtowany w Niemczech przed I wojną światową, żywy do końca lat dwudziestych. Podstawową kategorią uczynił ekspresję (wyrazistość uczuć), mającą w sposób spotęgowany i dramatyczny oddać przeżycia wewnętrzne twórcy.
Ekspresjonizm wyeksponował zgrzyt i kontrast, dysharmonię i sprzeczności. Celem sztuki jest odtworzenie własnych treści wewnętrznych, wyrażenie napięć duchowych, niepokoju, przerażenia i radości.
Przykładem ekspresjonizmu polskiego są “Hymny” J. Kasprowicza.
W sztukach plastycznych ekspresjonizm najpełniej wyraża się w malarstwie V. van Gogha i grafice E. Muncha.
