Materializm dialektyczny to teoria filozoficzna stworzona przez Karola Marksa i Fryderyka Engelsa, a rozwinięta przez Włodzimierza Lenina. Twórcy tego kierunku głosili tezę o pierwotności materii i wtórności świadomości, poznanie rzeczywistości traktowali jako ciągły proces gromadzenia prawd względnych i zbliżania się do prawdy absolutnej.
Poznanie to praktyka, przemiany w czasie i przestrzeni wynikają z nieustannej walki przeciwieństw. Literatura według materialistów była odzwierciedleniem stosunków społecznych.
